'Zorgsaam': een kwetsbaar gesprek op TAZ
Door Redactie rekto:verso, op Wed Aug 01 2018 22:00:00 GMT+0000Hoe gaan we in de podiumkunsten om met burn-out, spiritualiteit en 'kwetsbare doelgroepen'? Hoe hard moeten we toneelstudenten beschermen? En kunnen ook instellingen zich kwetsbaar tonen? Op maandag 30 juli 2018 organiseerden TAZ, rekto:verso, deBuren en Dutch Performing Arts in Oostende hun jaarlijkse 'sectordag': een ontspannen brunch met een 75-tal jonge makers en cultuurwerkers, dit jaar rond het thema 'kwetsbaarheid'.
Vanop vier plekken in Oostende, van de oude pier tot de oude watertoren, verzamelen groepjes mensen zich voor een intieme wandeling, twee aan twee, met andere vragen dan anders in een luciferdoosje, zo eentje van Union Match:
- Wanneer is er echt goed voor je gezorgd? Of wanneer niet?
- Welk kunstwerk heeft jou ooit diep geraakt omdat het een zere plek in jezelf aanraakte?
- Is er iets waar je professioneel van droomt? En waarom doe je dat dan niet?
- Wat ontbreekt jou?
- Als je morgen kon opstaan en één professionele fout zou kunnen ongedaan maken, wat zou dat dat zijn?
- Heb je heimelijk een idee over de manier waarop je zou kunnen sterven?
- Heb je al eens gehuild op je werk?
- Tegen welke muren loop je soms aan?
- Heb je al eens totale leegte gevoeld? Wanneer was dat en waarom?
- Aan welk advies heb je ooit veel gehad? En welk advies geef je graag zelf.
- Wanneer ben je het sterkst gegroeid?
- Wat is jouw grootste zorg?
Een uur later, bij kleinVerhaal, wachtte een brunch - met vijf tafelredes rond telkens een andere insteek op het brede veld tussen kunst en kwetsbaarheid. Je vindt ze hieronder, als voeding voor vijf afsluitende thematische tafelgesprekken met telkens tien-twaalf aanwezigen. Grote conclusies waren niet de inzet, kleine inzichten des te meer. Kwetsbaarheid aan zee, kortom, van menselijke individuen boven professionals...
Btissame Bourrich - Gooi de toneelschool open
Een onderzoekende tafelrede over de beschermde zone die de toneelschool zegt te zijn. ‘Ik heb dat gevoel van “veilige vrijheid” nooit echt consequent of bewust ervaren.'
Hans Dewitte - Tijd voor het verhaal van de ander
Een pleidooi tegen de term 'kwetsbare doelgroepen' en voor een engagement in de kunsten dat verder reikt dan het esthetische alleen.
Emke Idema - Burn-out: emancipatie van het menszijn
‘Het proces was een monster’: een getuigenis over een ingrijpende ervaring met burn-out, en wat we daar in de cultuur-sector misschien van kunnen leren.
KAAP - Naar meer kwetsbare kunstencentra
Kunnen instellingen iets leren van hun kunstenaars? ’Enkel als we meer ruimte voor falen creëren, kan het kunstencentrum toekomen aan zijn essentiële taak.'
Melih Gencboyaci - Spiritua-liteit, een vorm van doen
Waarom blijft spiritua-liteit als artistieke inspiratiebron taboe? ‘Spiritualiteit is niet noodzakelijk buiten de realiteit gaan staan, ook geen apolitiek met jezelf bezig zijn.’
Lees hier ook de nagedachten van Bieke Purnelle voor de TAZette.
