Waarvoor dienen subsidies?

Waarvoor dienen subsidies? Die vraag heb ik al aan een heel veel politici gesteld. Ook aan Sven Gatz. Maar ze hebben er geen antwoord op. De meesten van Open-VLD en N-VA zijn wel duidelijk. Het zijn neoliberale fanaten en zij zeggen: AFSCHAFFEN! De andere partijen, sp.a en CD&V, zijn er heel mistig over.

Het Vlaams cultuurbeheer volgt - in een sfeer van administratieve sclerose - in grote lijnen de kern van het neo-liberalisme: GELD GAAT NAAR GELD. De grootste massa subsidies gaat naar huizen die zich vooral richten op mensen met geld. De Vlaamse opera ontvangt heel veel geld. Ik ben fan van opera, maar als je de zondag een plek wil op de parterre, kost je dat wel 130 euro.

Ken je Yasujiro Ozu? Dat is een Japanse cineast die een 40-tal geniale films heeft gemaakt. Vooral familiedrama's over de lage middenklasse. Ongelooflijke portretten van supergewone kinderen en ouders in tijdslijnen van dag tot dag. Het is altijd één van mijn grote voorbeelden geweest. Dat wou ik ook maken: FAMILIEVERHALEN.

Geef meer kansen aan familieverhalen.

Ik heb er in mij theater redelijk wat gemaakt. Maar ik heb er ook heel veel niet kunnen maken. Keer op keer wil ik moeders, vaders, kinderen, bompa's en bomma's, tantes en nonkels, maar ook de gebuurs samen op scène zetten. Alleen heb ik er nooit geen budget voor. Mijn compagnie heeft maar subsidies aan de lage kant. Ik ben heel veel gaan klappen met grote huizen, met voorstellen voor samen te werken, om het toch te kunnen maken. Maar nee, families is gewoon hun ding niet.

Er bestaat een Amerikaanse studie die stelt dat zwarte mensen meer op hun gezin inzetten dan de anderen. Er bestaat ook een andere studie die stelt dat mensen met hoge inkomens minder goed voor hun kinderen zijn. De principes die hen rijk maken moeten ze volgen. Geen discussie daarover aan tafel.

We moeten cultuur betaalbaar maken.

Een andere studie stelt dat de upperclass - zeer ongewoon om te horen - meer aan drugs zit dan arme mensen. Ze hebben er gewoon het geld voor. En ze zitten bovendien met minder gevaar in die drugzone omdat ze zich gewoon betere drugs kunnen permiteren.

Bart Caron van Groen is qua cultuurbeleid ongeveer de enige die duidelijk is qua subsidies en die ik volg: CULTUUR MOETEN WE BETAALBAAR MAKEN, ONTKOPPELEN VAN COMMERCIE en RISICO-ARTIESTEN KANSEN GEVEN.

Ik wil er graag aan toevoegen: DIE OOK KANS GEVEN AAN FAMILIE-VERHALEN, ALS THERAPIE OOK VOOR MENSEN MET VEEL GELD.