Vuurwerk. Tiende scène

De theatertekst Vuurwerk van Dalia Taha speelt zich af in een niet nader genoemde bezette stad aan het begin van de 21ste eeuw, waar we het beklemmende leven van twee families volgen. Terwijl de oorlog woedt speelt de 11-jarige Lubna met haar buurjongen Khalil. Hun spel laat zien hoe ontluisterend ‘normaal’ oorlog en geweld in het leven van de kinderen zijn.

Khalil en Lubna op de trap, Khalil gebruikt een stok als geweer en Lubna staat stil.

Khalil: Stap achteruit, stap achteruit. (Israëlisch accent)

Lubna doet een stap achteruit.
Lange pauze, Khalil doet alsof hij met zijn collega’s praat, hij houdt zijn stok omhoog alsof hij ergens naartoe wijst. Hij gaat terug naar Lubna en schreeuwt.

Khalil: Stap achteruit, hoor je me niet. (Met accent)

Lubna is stil

Khalil: ID!

Lubna geeft hem een papiertje en hij gooit het op de grond.

Khalil: Mooie muziek, hé?
Lubna: Ja.

Khalil zet zijn telefoon tegen haar oor.

Khalil: Dans!

Lubna geeft geen antwoord.

Khalil: Als je niet danst, zet ik de muziek uit.

Lubna geeft geen antwoord.

Khalil: En als ik de muziek uitzet, word ik woedend en begin ik te schieten.

Lubna begint te dansen.
Khalil begint te klappen en te dansen.

Khalil: Lach met me idioot!

Lubna begint te lachen.
_Khalil stopt opeens met lachen.

Khalil: Waarom lach je?
Lubna: Omdat …
Khalil: Wat valt er te lachen? Ik sta hier al drie uur in de brandende zon.
Lubna: Jij …
Khalil: Je mag alleen antwoorden met ja of nee.
Lubna: Nee.
Khalil: Leugenaar.
Lubna: Ja.
Khalil: Leugenaar, je was net aan het lachen! Lubna: Ik wilde niezen.
Khalil: Je liegt tegen me, idioot.
Lubna: Het leek alsof ik aan het lachen was maar ik was aan het niezen.
Khalil: Hoezo? Ben je gek?
Lubna: Ik had ooit een operatie aan mijn mond en elke keer als ik wil niezen, lijkt het alsof ik lach.
Khalil: Laat maar zien … Niezen!

Lubna geeft geen antwoord.

Khalil: Ik zei: niezen!

Lubna niest.

Khalil: Niezen!

Lubna niest.

Khalil: Niezen!

Lubna niest.

Khalil: Ik hou niet van de manier waarop je niest en daarom moet je op één been staan.

Khalil pakt een sigaret.

Khalil: Wil je een sigaret?
Lubna: Dank je, ik rook niet.
Khalil: Ik geef je een sigaret als je doet wat ik zeg.
Lubna: Ik hoef geen sigaret.
Khalil: Vraag me wat de voorwaarde is.
Lubna: Wat?
Khalil: Wat is de voorwaarde?
Lubna: Wat is de voorwaarde?
Khalil: Herhaal na mij: wat is de voorwaarde?
Lubna: Wat is de voorwaarde?
Khalil: Rook de sigaret en als je de rook uitademt, adem je hem meteen weer in.

Lubna pakt de sigaret, rookt ze en probeert de rook meteen weer in te ademen.

Khalil: Nu adem je de mijne en de jouwe in.

Lubna ademt de rook in die van hun beide sigaretten komt.
Khalil begint sneller te roken om het moeilijker te maken voor Lubna. Ze wordt boos en duwt hem opzij. Ze pakt de stok.

Khalil: Dat kun je niet doen.
Lubna: Dat kan ik wel.
Khalil: Nu ga je me vermoorden en dan is alles over.
Lubna: Ik wil dit spel niet spelen, ik vind het niet leuk.
Khalil: Maar ik heb je nog niet gefouilleerd, kom, we gaan door. Dit is mijn favoriete deel van het spel.
Lubna: Ik wil niet meer spelen.
Khalil: Waarom niet?
Lubna: Omdat ik niks zeg.
Khalil: Maar je hoeft ook niks te zeggen.
Lubna: Ik wil niet niks zeggen, dat is saai.
Khalil: Het hoort niet dat je iets zegt, als je dat doet, schiet ik je neer.
Lubna: Dat is saai, waarom heb ik geen pistool?
Khalil: Dat hoort niet, alleen de soldaat heeft een wapen.
Lubna: Oké, dan ben ik de soldaat en jij de man.
Khalil: Nee, dat wil ik niet. Ik kan de soldaat goed nadoen, jij niet.
Lubna: Dan wil ik niet spelen, ik wil ook een wapen en niet alleen ja en nee tegen je zeggen.

Stilte

Khalil: Oké, jij mag een mes hebben.
Lubna: Een mes?
Khalil: Maar geen echt mes, gewoon een keukenmesje.
Lubna: En jij weet dat ik een mes heb?
Khalil: Kom, we gaan nog een keer spelen.

Lubna en Khalil gaan weer staan.

Khalil: Stap achteruit, stap achteruit. (Met accent) Hij loopt en beweegt zijn geweer. Lubna loopt achteruit.

Khalil: Stap achteruit.

Lubna komt naar hem toelopen. Hij schreeuwt.

Khalil: Stap achteruit, stap achteruit.

Lubna blijft dichterbij komen, Khalil begint te schieten, Lubna valt op de grond.
Khalil komt dichterbij bij Lubna.

Khalil: Je hebt bloed op je broek.

Vertaling uit het Arabisch: Nisrine Mbarki

Deze scène is de tweede tekst uit de reeks Palestijnse stemmen, gecureerd door Helge Daniëls. In deze reeks laten we maandelijks een Palestijnse auteur aan het woord die verzet en verbeelding in taal omzet.

’Vuurwerk’ verscheen in Palestijns theater. Hedendaagse teksten (2025), een publicatie van Mint Arts Platform en uitgeverij Bebuquin. De publicatie kadert in hun Arabisch Repertoire Project, dat theaterteksten uit het Arabisch taalgebied in het Vlaamse en Nederlandse theaterveld introduceert via vertalingen, boekpublicaties en evenementen.