Vrees ons

Gita Hacham, gastredacteur van ons nummer over ouderdom, schrijft krachtige spoken poetry. In 'Vrees ons' palmen ouderen zonder reserve het podium in. (Scroll naar beneden voor de video.)

wij weten
wat jullie niet weten

vrees ons

vergis je niet
in onze stilte

onze stilte is
oneindig
gefundeerd
in een leven lang kennis

daar droom je nog van

wij weten

vrees ons

verwar de innemende
glimlach
zachte huid op wang
en glinstering in oog

niet
met onschuld
want
alles behalve

vrees ons

denk niet dat onze
versleten knieën
er zomaar zijn

nee
van de vele keren gevallen door
aardbevingen overstromingen vulkaan
uitbarstingen in het
persoonlijke
op onze
knieën gebracht en met

wilskracht van reuzen
weer
opgestaan

vrees ons

de rimpels rondom ogen kunnen
bij vergissing
onnozele lachrimpels lijken
terwijl we meerdere malen
tegen de zon in hebben
moeten
staren

verloren in een woestijn
vonden we toch
onze
voetstappen terug

wij weten alles
wat je weet
en alles wat jij nog niet weet
dat weten wij

vrees ons

wanneer de tranen vloeien
van
gelach
met open mond
buiken schuddend

besef
daartegenover staan meermaals
gesprekken met de
dood

wij zijn
intieme
kennissen van
haar

Intiem

vrees ons

we hebben diegene die ons
voortbracht
in aarde gelegd
en
soms zelfs
degenen die na ons
kwamen
tot
in
stof moeten
zien terugkeren

en toch staan we nog
wankelend
misschien

we dragen
angst om onze
nekken
als levensketting
parels als woede
minachting haat
en onverschilligheid
sieren onze hals

net als
verlegen verlangen overgave kwetsbaarheid
hartstocht

op blote voeten hebben we
gedanst
we kennen de ochtenddauw na nachten
gevuld met
het hemelse seksen
Ja.

we weten alles
wat jij weet en alles
wat je nog niet weet
dat weten wij

vrees ons

wij hebben leven in ons
gedragen
waar moederbuiken
getuigen van zijn
hangend over
broek en rok

onze lichamen hebben
jullie
de aarde laten
bereiken

en ook nog je ermee gevoed

we weten hoe het is om jaar na
jaar langzaam afscheid te moeten
nemen met uiteindelijk lege handen
en een hart gevuld, met alle
liefde gedaan

ongeduldig horen we jullie
aan
debat na debat na vergadering na overleg
na buurtfeest na verjaardag na

jullie vooruitkijkend wij ook en
achterom in de achteruitkijkspiegel van
de Harley-Davidson

onze leren jassen hebben
kreukels scheuren
zijn ingevet

en zo veel al gezien
snelwegen hotel motel open velden
rechtbank politiecel sauna en
disco

En fuck hell yeah
we can dance!

vrees ons

naakt gezwommen vuren gestookt geslapen onder
sterrenhemels

recht in geweerlopen gekeken verstopt
tanks op straat ontlopen
ondergedoken oorlogspaden gelopen ontweken
omgekocht en kopstoten
uitgedeeld (ja ook dat kleine vrouwtje daar en hier)

vrees ons

vrienden verloren aan
heroïne in aders
ze zien liggen op smerige
matrassen anderen verloren
door oogcontact te
mijden

vrees ons

En

wij weten van
gepasseerd
worden
weggezet

uitsluiting
discriminatie

klein gehouden!

Wij weten

wij weten
dat wij zo veel meer
waard zijn

vrees ons

want desondanks

rechtten we onze ruggen
nu wat krommer

lachten we onze breedste lach
nu een schuine

trokken onze schouders op
nu wat gebogener

beten jarenlang op
tongen
tot bloedens toe

want

eten op tafel

dus vrees onze te
lange uitleg
de vele herhalingen en
vervloekingen in whisky adem
in de nacht

vrees ons

we kunnen het echt niet
tegenhouden

het hoongelach
bestuurder voorzitter minister
president

we hebben je door
wij zijn
liftend door
woestijnen gegaan
jungle
noordpool
bergen beklommen Andes in de
ochtendmist

systemen
gezien
gehoord
doorgehad

bloedend
voor de goede zaak
gevochten

met
blote handen
gedood

laat de scootmobiel je
niet misleiden

onschuld verloren
aidsvirus explodeerde en
kernwapens dreigden straks
geen aarde meer

massaal werkeloos
geen huis en geen
uitzicht en
toch verlieten we ons thuishuis
kraakten we panden
zodat

namen we de nacht terug
take back the night-feminists
in elkaar geslagen door
politieagenten in burger
en in uniform
hysterische
hoektanden glinsterden
politieduitseherdershonden in liberaal land op
ons vrouwen afgestuurd opgejaagd
strijdend voor abortus vrijheid
toen meer verboden
dan echtgenoot zijn
vrouw
verkracht
in de wet

vrees ons

we hebben niet voor niets
zo veel
littekens

jij moet nog beginnen
denk maar niet dat
onze stilte uit respect
ontstaat
Nah

we hebben veel al eerder
gehoord

we weten wat je
gaat zeggen
wat je denkt
en je volgende
stap

we houden je
in de gaten
achter
dikke brillen glazen

zo ook die dame daar met rollator
en geen bh onder haar grateful dead
t-shirt

vrees ons

eerder uit
verveling
komt onze stilte
voort

we hebben al veel van de antwoorden

het domste wat je deed
is denken dat we
onzichtbaar
zijn

we weten alles
wat jij weet en alles
wat je nog niet weet
dat weten wij

vrees ons

voor afgronden
hebben we
gestaan
over vreugdevuren
gesprongen

van het kleine
genoten
regelmatig
niet
wetend
waarom

ons in
kelders onder
gelopen
bevonden
op zolderkamers
verbleven

in verstilde zomer
hitte
met stof van blad
goud
herinneringen
dwarrelen

vrees ons

wijl we nog
zoals altijd
op de fiets
springen
nu ietwat
krakkemikkiger

eerder remmend
de hoek dan
scherp nemend

wijl genieten van
eigen stilte
verwondering
vergapend
nederig
bewust
van ons moment
op aarde
tijd geeft
ons
vergelijkings
materiaal

en dát hebben
we

landen gezien
grenzen over
getrokken
per
boot trein blote voeten

gevlucht
gerend
en soms oh zo naïef

Wilskracht
buitensporig vaak
alleenstaand overleven geen
familie broer noch moeder
helemaal
alleen op
niemand terug
vallen
opstaan

nergens heen bij pijn
en gebroken zijn want
niemand
van vroeger
leeft hier
dus
‘zoek het maar zelf
uit’
super man woman
power
zelfs op powerless
days dagen
want alleen de
vreemdeling zijn ben
jij
Wilskracht

vrees ons

alles opgegeven alles op
nieuw leren
volwassenen vrouw man
wordt kind opnieuw leren
babbelen net opnieuw leren
lopen nieuwe tongen verse
klanken passen niet
allen
altijd
in de mond geen
Legostukken
krijg je niet gratis
zwoegen met verkrampte kaken
zodat onze nazaten
(jij dus)
accentloos

wij weten
wat jullie niet weten
en zo veel meer
er wonen ontelbare klanken
in onze
borstkassen
getemd? (zeker niet altijd)
meestal

vrees ons

inkt op het lichaam
versleten vervaagd door tegenwind en ijsregen op
nieuw ingekleurd verdomme! Slang engel wolvenkop Hate en
Love op knokkels borstbeen heup
hét weten
in
royal blue pigment
laat geen net herenpak liefelijke
bloesjes en zilveren
lokken je over ons doen heenkijken

dus vrees onze te
lange uitleg
de vele herhalingen en
vervloekingen in whisky adem
in de nacht

vrees ons

want
wij weten al
wat jij weet en
alles
wat je nog niet
weet, weten wij
én dát weten wij

met
knalrode lippenstift
tango dansend
of
rustig breiend
op de rand van de
vulkaan

vrees ons
wetend
wij houden zielsveel van jullie

vrees ons